Inter-Ex 2003
Part 3
|
De bokaal voor het beste idee ging naar Arthur Leeuwangh met zijn Platz-zwever. Dit is een nabootsing van een nederlands idee uit 1937 waarbij 4 stof doek driehoeken op ongelijke hoogte zijn gebouwd en de piloot met zijn armen deze driehoeken bestuurt. In het model was dat ook zo nagebouwd.
De gouden schep was bestemd voor, zoals Paul Vissers dat zo mooi formuleerde, de aangrijpendste crash. Hoewel er in dit weekend erg veel gevlogen werd en heel weinig kapot ging, vond de schep een nieuwe eigenaar. Bij het experimenteren wil nog wel eens iets mis gaan. Dit jaar was een gouden ladder beter geweest, want de boomlanding van Patrick Bicheron met zijn verbrandingsmotor aangedreven UltraLight model was curieus. Het model hing op 10 meter hoogte in de kruin van de boom terwijl de motor nog liep. Het model was snel gevonden.
Och, waren we bijna de Momo vergeten. Mono is een prehistorische, vliegende dinosaurius die via een F-sleep in zijn element gebracht werd. De vogel genoot er van; trok zijn bek open en kraaide wat. Dit is op de video beelden te zien. Dit oervee met een spanwijdte van 4 meter was een publiekslieveling en kreeg daarvoor aansluitend de bokaal voor publiekslieveling. Mooi gemaakt van Josef Battke en Horst Milich.
Tot zover de prijzen die werden uitgereikt. Komen we bij de modellen die er voor zorgden dat de jury de prijzen het liefste verloot had. Want neemt u bijvoorbeeld het model van Wil Snitjer (NL) die zijn driedekker elektrisch vloog met een zelf gebouwde vertraging met centrifugaalkoppeling. Of Gerald Lehr met zijn vliegende grasmaaier en het vliegende euroteken van Claude de Vries. Uit Frankrijk kwam de vliegende meeuw die zich stuurde met de kop. Al deze ideeen mogen niet onvermeld blijven. Ook heel goed was de zwever Eclipse van Andre Lamersdorf, die geen roeren had, maar de instelhoek van de vleugels bestuurde. Vermeldenswaard is ook de kleinste helicopter die ik ooit gezien heb. De rotor is een propellor inde wereld van de R/C indoor modelvliegtuigen, dus zo’n 20 cm. En zoals elk jaar weer een hoop Nurflügels. Herbert Stammler presenteerde zijn Yodas met 2 of 1,5 m spanwijdte. Deze uitgestrekte vleugel bewoog zich majestueus door de lucht. Alfons Gabsch en Thomas Kehrer toonden ook vele nieuwe Nurflügels. Het was een eldorado voor de NF-fans. Resteert ons nog om MVC Nederweert te bedanken voor de fantastische organisatie en het mogelijk maken van zo een evenement. We hopen dat veel mensen weer komen om hun rare modellen te tonen als op 14 en 15 augustus 2004 MFC Ostrach gastheer is voor het 19e Inter-Ex. Gernot Steenblock, Gerald Lehr |
De hoofdprijs, de dwarsdenkerbokaal, ging voorh et eerst in de 18 jarige geschiedenis van Inter-Ex naar Frankrijk. Het franse JMP team toonde vliegmodellen die veel op een wind lijken. Het was een grote prestatie van Gerard Jumelin, Jean-Yves Martin en Jean-Marie Piednoir om een startgewicht van 34 gram te realiseren. Een servogeweicht van 1,4 gram, ontvanger 1,7 (wel zonder kwarts) en een elektroaandrijving met vertraging. Servo en ontvanger zijn een eigen ontwikkeling van deze innovatieve modelvliegers. Bij de servo wordt een magneet in een spoel gehangen en daardoor proportioneel bestuurd kan worden. De magneet is verbonden aan het roer. Bij het aanschouwen van deze modellen is goed te zien welke ontwikkeling er in het miniatuurvliegen plaats vind. In Frankrijk is de bouwtekening voor deze kleine modellen te koop, zoals ook de electronika; voor 89 Euro, zowel 35 als 41 MHz zijn mogelijk.
